මේ මොකද්ද මේ ...??
අද නම් මෙයාට පිස්සු තද වෙලා කියලා හිතයි .
දකින අය ... :)
කොහොමත් හැමෝටම වගේ හැංගිච්ච පොඩි පිස්සුවක් තියනවා තමා මටත් . නෑ කියන්නේ නැ. මේ දවස් වල සිතුවිලි වලට ටිකක් ''හිතහොරයි '' එත් ලියන්න හිතෙනවා මොනවම හරි දෙයක් .ලියන්න නැත්තන් කුරුටු බලියක්වත් අදින්න ඕනේ අනේ මන්ද ... :p
මාතෘකාව ටිකක් බැරෑරුම් හැබැයි එකේ ගතියක් තියනවා වගේම තේරුමත් ගැඹුරුයි .
අපි ඒ ගැන පසුව කතා කරමු නේද...??
නිදහසේ ලියන්න හොදම තැන මෙතන .මොකද මෙතන මගේ නිසා . අනුන්ගේ තැන්වල ලියන්න බැ . කොටුවෙලා රාමුවක මට කරන්න බැරිම වැඩක් . එයාලට අපි කියන දේවල් සමහර විට පිළිගන්න බැරි වෙනවා . අතීතයේ ඒ වගේ පාඩම් නැතුවම නෙමයි . මගේ තැන මගේ මගේ අනන්‍යතාව. කැමති අය බලයි අකමැති අය නොබලයි . කමක් නැ.
ඉතින් ඔන්න ''වැල්වටාරම්'' නැතුව මාතෘකාවට බහිමු.
මේක එක කතාවක් නෙමයි ගොඩක් කතා ගැන . සරලවම කිව්වොත් ''අච්චාරුවක් '' වගේ . හැමෝම කැමති නේ අච්චාරු වලට . එකෙත් අමුතු රසයක් තියනවා . එහෙම නේද ..??
අච්චාරු හදන්න දන්නවා හැබැයි අම්මා තරමට බැ. ඒ කොහොම වෙතත් අම්මා හැමතැන ම ඉන්නවා . ඔව් අම්මා තමයි ජීවිතේට පාඩම් කියලා දුන්නේ . අම්මා සැරයි ටිකක්හැ.බැයි කියලා දීපුවා සත්තයි අදට වලංගුයි .
ගොඩක් දේවල් ඉගන ගත්තේ අම්මගෙන් අත්තම්මලගෙන් .
අම්මා මට පොඩිකාලේ ගැහැව්වම මම හයියෙන් අඩනවා .
අඬලා අඬලා
අම්මා ලගට ගිහින් අහනවා '' අම්මි ඇයි මට ගැහැව්වේ ..?? ඔයා මට ආදරේ නැ නේද කියලා " අම්මා හැමදාම දීපු උත්තරේ තමයි '' මම මේකට උත්තරේ දැන් දෙන්නේ නැ . ඔයාටම දවසක තේරුම් යයි කියලා '' ඇත්තටම දැන් තේරෙනවා . එදා එහෙම කලේ නිසා තමා අද අපි හොදින් ජිවත් වෙන්නේ .
අම්මා කියන්නේ මැණිකක් . හයියෙන් ඇවිදින්නවත් දෙන්නේ නැ . හයියෙන් කතා කරන්න . මොකුත් බැ . ගෙවල් වලනම් යන්න දුන්නෙම නැ වැඩක් නැත්තන් ඇදට වෙලා නිදා ගන්න ඕනේ. එහෙමයි එයාගේ නීති . අදත් ඒ පුරුද්ද ....
හයියෙන් ඇවිදින්න එපා . මිදුල අතු ගද්දි හෙමිට . මං අහනවා ඇයි ඒ කියලා. මටත් ඕනේ නැති දෙයක් නැ. වෙලාවකට . එතකොට කිව්වේ පොලවට අපි රිද්දන්න හොද නැ කියලා .පොළව අපිව දරාගෙන ඉන්නවා කියලා අම්මා කිව්වේ .අපි පොලවට රිද්දන්න හොද නෑ කියලා .ගහක කොළයක්වත් පුච්චන්න දුන්නේ නැ ඒ තරමට ආදරෙයි . ඒවා අයිති මහා පොළවට කියලයි කිව්වේ.
ඔව් එක කොච්චර ඇත්තක්ද ..??
අද වෙද්දී සොබා දහම නැති වේගන එනවා . අම්මා කිව්වා දේ හරි . අපිට මොකුත් අයිති නෑ.
හැබැයි අයිතීන් ගැන කතාකරන්නේ මිනිස්සුමයි .
මෙහෙම හිතමු ....
මිනිස්සු දහා දෙනෙක් ගත්තොත් . ඒ අයගෙන් ලිපිනය මොකද්ද කියලා ඇහැව්වොත් කියයි සියක් තැන්. මෙතනත් මගේ එතනත් මගේ කියලා .
හැබැයි සත්තු දස දෙනෙක් අරන් ඔය ප්‍රශ්නෙම ඇහැව්වොත් කියයි .
'' අපේ ලිපිනය ''කැලය '' කියලා . එහෙනම් ඇයි අපි එයාලට අයිති කැලය උදුරාගන්නේ . අපේ පුංචි හරි දෙයක් නැති උනාම . අපි හයියෙන් කෑගහනවා . අපි නීති හදාගන්නවා අපේම උසාවි වල . හැබැයි සත්තුන්ට එහෙම බැ. මිනිස්සු අපි හිතන්න ඕනේ මේ දේවල් ගැන .ඔව්.
ගහක් හිතනවද කවදාවත් '' මම හෙවන දෙන්න ඕනේ සිංහල මිනිහට විතරයි '' . '' මං ආශ්වාස කරන්න වාතය දෙන්න ඕනේ දෙමල මිනිහට විතරයි '', මේ විදහට හිතුවනම් සොබා දහම අද අපි ගොඩක් අසරණයි .
එහෙම නේද ........??
මේ හිතන්න කාලයයි . මිනිස්සු හැටියට අපි හැමෝම ඉපදෙද්දී අපිට පොතක් හම්බෙනවා . ඒ පොත හිස් පොතක් , එපොතේ පිටු එකින් එක අපි ලියන්නේ .ඒ හැම පරිච්ඡේදයක් අපි අපේ ජිවිත කාලේදී ලියන්නේ අපි මැරුණම පොත වැහෙනවා . අපහු කවුරුවත් ඒ පොත පෙරලන්නේ නැ . නමුත් අපි කරපු හොද දේවල් පොතේ ලිය උනා වගේම .මිනිස්සුන්ගේ හිත්වලත් ලියවෙනවා . සදහටම . මේ දහම මං ඉගන ගත්තේ කිතුණුවෙක් විදිහට බයිබලයෙන් .
අන්න ඒ නිසයි හැමදේ ගැනම හිතන්න ඕනේ ..
දෙපාරක් නෙමයි සිය පාරක් හරි හිතලා වැඩ කරන්න ඕනේ .
නැත්තන් ''පුදන කොට කාපි යකා ''කිව්වා වගේ අපි ලගින් අපි ආදරේ කරන දේවල් නැතිවෙලා ගිහින් . දැන් හම්බුනා නේද උත්තරය ... :)
එහෙම නේද .........???
අම්මෝ මට මහන්සි දැන්නම් ... :D
ඔය ඇති ලිව්වා ...
උයන්න තියන වේලාවෙන් පොඩ්ඩක් අරන් ලිව්වේ .
හැමදේම දවසක හොදින් සිද්ද වෙයි . ඔව් මට විශ්වාසයි .
අතීතයට ගියා .හැබැයි අතීතයේ නතර වෙන්න හොද තැනක්නැ නෙමයි . අපහු අවා. වර්තමානයේ ඉදලා අනාගතය සාර්ථක කරගමු නේද ...
උයන එකත් මහා ඉසරදයක් වෙලාවකට .
එත් බඩ අහන්නේ නැනේ ...
එකනේ ප්‍රශ්නේ .
ඔන්න මං ගියා ..........:)
ආයමත් හමුවෙමු
නිල් අහසම යටදී තව දවසක .................
අපි ගියා
